Η  υφίζηση των ούλων (υποχώρηση των ούλων) αναφέρεται στην προοδευτική απώλεια του ιστού των ούλων, η οποία μπορεί τελικά να οδηγήσει σε έκθεση των ριζών των δοντιών εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Η υφίζηση των ούλων είναι συχνότερη στους ενήλικες ηλικίας άνω των 40 ετών, αλλά η διαδικασία μπορεί να αρχίσει στα εφηβικά χρόνια. Η υφίζηση μπορεί να είναι δύσκολη στην αυτοδιάγνωση σε προηγούμενα στάδια, επειδή οι αλλαγές συμβαίνουν συχνά ασυμπτωματικά και σταδιακά. Οι τακτικοί έλεγχοι οδοντιατρικών εξετάσεων θα βοηθήσουν στην πρόληψη της ύφίζησης των ούλων και στην εκτίμηση των παραγόντων κινδύνου. Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να είναι ενδεικτικά: Ευαίσθητα δόντια - Όταν τα ούλα υποχωρήσουν αρκετά ώστε να εκτεθεί η οδοντική ουσία  που προστατεύει τη ρίζα του δοντιού, τα οδοντονοσωληνάρια που βρίσκονται από κάτω και οδηγούν στο νεύρο του δοντιού θα γίνουν πιο επιρρεπή σε εξωτερικά ερεθίσματα. Ορατές ρίζες - Αυτό είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά μιας πιο σοβαρής περίπτωσης υφιζήσεων. Μεγαλύτερα δόντια - Τα άτομα με  γενικευμένες υφιζήσεις  συχνά έχουν ένα "οδοντικό" χαμόγελο. Το μήκος των δοντιών είναι απόλυτα φυσιολογικό, αλλά ο ιστός των ούλων έχει χαθεί, καθιστώντας τα δόντια πιο μακρυά.